Με την υπ.αρ. 7488/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών μέτρων) ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων στη μητέρα, πλην του στοιχείου του προσδιορισμού της χώρας διαμονής. Πιθανολογήθηκε ότι, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η μητέρα, ελληνικής καταγωγής εκ τους πατρός και αλλοδαπής εκ της μητρός που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο εξωτερικό, να θελήσει στο μέλλον να μετοικήσει έστω και προσωρινά στο εξωτερικό γεγονός που θα είχε δυσμενή επίπτωση στην ψυχολογία των ανήλικων τέκνων, καθόσον θα τα αναστάτωνε και θα τα αποδιοργάνωνε ενώ θα τους στερούσε και την τακτική επικοινωνία με τον πατέρα τους, με τον οποίο έχουν αναπτύξει δεσμούς ιδιαίτερης τρυφερότητας, στοργής και αγάπης. Εν όψει τούτων, το Δικαστήριο, με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον των ανηλίκων, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες τους, και ιδίως εν όψει της πολύ μικρής τους ηλικίας, έκρινε ότι το συμφέρον των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, ε
Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της υπ.αρ. 232/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ. «… Από το συνδυασμό των άρθρων 785, 786, 787, 792 παρ. 2, 961 και 962 ΑΚ προκύπτει ότι, σε περίπτωση αποκλειστικής χρήσης του κοινού αντικειμένου από τον ένα από τους κοινωνούς, δικαιούνται οι υπόλοιποι, ακόμη και αν δεν προέβαλαν αξίωση σύγχρησης του κοινού, να απαιτήσουν από αυτόν που κάνει αποκλειστική χρήση ανάλογη μερίδα από το όφελος που αυτός αποκόμισε ή εξοικονόμησε και το οποίο συνίσταται στην αξία της επιπλέον της ιδανικής του μερίδας χρήσης του κοινού. Ειδικότερα, προκειμένου περί αστικού ακινήτου, που προορίζεται από κατασκευής για κατοικία, το όφελος αυτό συνίσταται στην κατά τον χρόνο της αποκλειστικής χρήσης μισθωτική αξία της μερίδας των εκτός χρήσης κοινωνών, η οποία δεν αποτελεί μίσθωμα, αφού δεν υπάρχει μισθωτική σχέση, αλλά αποδοτέα, ως αποζημίωση, κατά τις ανωτέρω διατάξεις, ωφέλεια (ΑΠ 7/2015, ΑΠ 767/2014, ΑΠ